Opowiadania

Posted: Fri 17:20, 20 Jan 2006

W tym dziale umieszczajcie wasze opowiadanka Very Happy

chêtnie je przeczytamy Wink

Posted: Fri 17:36, 03 Feb 2006

Stwierdzi³am, ¿e dam przyk³ad i umieszczê moje opko. Raczej nie bêdzie zbyt orginalne, ale co mi tam.

Siedzia³am ju¿ w samochodzie 10 godzin, wiêc ,,trochê” mi siê nudzi³o. Poszpera³am w moim podrêcznym plecaku. Znalaz³am wiele ró¿nych rzeczy: ciemno niebieski lakier do paznokci, plakat Tokio Hotel, pa³eczki do perkusji, wydrukowane zdjêcia xink oraz mój odtwarzacz mp3. Tego w³a¶nie szuka³am. Jeszcze wyci±gnê³am tylko ,,Harrego Pottera”, za³o¿y³am s³uchawki na uszy i zaczê³am je¶æ kanapki. Tak mogê jechaæ nawet ca³e ¿ycie! Po kilku godzinach (zd±¿y³am w tym czasie przeczytaæ 700-stronicowego Pottera) wreszcie dojechali¶my. Zobaczy³am tabliczkê z nazw± miejscowo¶ci. Pulle. A wiêc to mój nowy dom, tysi±ce kilometrów od rodzinnej Polski...Rodzice dostali tu pracê. Na ogromnym podwórzu ju¿ sta³a ciê¿arówka z naszymi rzeczami. W³a¶nie wyci±gali z niej moj± perkusjê. A¿ mnie ciarki przesz³y. Czy oni nie wiedz± ile taki instrument kosztuje! W ogóle nie uwa¿ali na to, by hi-haty nie uderzy³y werbla. Jednak siê uspokoi³am i wesz³am do domu. Postanowi³am wybraæ sobie pokój. ¯adne w pomieszczeñ, które ogl±da³am nie spe³nia³o moich wymagañ. Nagle zauwa¿y³am jakie¶ ma³e drzwi. Prowadzi³y na strych, który by³ przerobiony na du¿± sypialniê. ¦ciany by³y pomalowane na jasny zielony. Jeszcze jednym plusem by³ balkon z którego widzia³am ogród s±siadów. Przesz³am siê po ca³ym pomieszczeniu. W rogu widzia³am miejsce na moje bêbny. Us³ysza³am wo³anie mamy.
-Aniu, mo¿esz zej¶æ do nas?
-Ju¿ idê
Wysz³am na podwórko.
-Wybra³a¶ ju¿ sobie pokój?
Pokiwa³am g³ow±. Pokój na poddaszu-jak z bajki.

Nastêpnego dnia rodzice wys³ali mnie do szko³y. Twierdz±, ¿e w ten sposób ³atwiej przyswojê sobie jêzyk i poznam nowych kolegów. Id±c przez miasto czu³am siê jak kretynka. Wiêkszo¶æ dziewczyn mia³a kolczyki nie tylko w uszach. Do tego po drodze mija³am du¿o osób o dziwnym kolorze w³osów. Chyba wszyscy ch³opcy mieli tak± sam± fryzurê... W szkole dosta³am jeszcze wiêkszego do³a. My¶la³am, ¿e bêd± tu mówiæ po angielsku, ale gdzie tam! Oczywi¶cie, czê¶æ ludzi mówi³a w tym jêzyku, ale zdecydowana wiêkszo¶æ u¿ywa³a belgijskiego czy w jakim jêzyku oni tam mówi±. Wesz³am do klasy. Nauczycielka przedstawi³a mnie. Usiad³am do ³awki ko³o pewnej mi³o wygl±daj±cej dziewczyny. U¶miechnê³a siê do mnie.
-Jestem Heby, a ty?
-Ania.
Od tego momentu wiedzia³y¶my, ¿e zostaniemy najlepszymi przyjació³kami. Na przerwie podchodzili do mnie moi nowi koledzy. Jeden z nich zwróci³ moj± uwagê.
-Hej, ja ciê chyba znam –wszyscy w oko³o wybuchnêli ¶miechem. Popatrzy³am na nich zdziwiona.
-Trudno ¿eby¶ go nie zna³a, to jest...-zaczê³a Heby.
-Jonas, mi³o mi- dokoñczy³ ch³opak. O rany! Bêdê chodzi³a do klasy razem z moj± ulubion± gwiazd±. Ju¿ wiem, sk±d go zna³am. Ze wszystkich zbieranych przeze mnie zdjêæ. Nagle ¶ciemni³o mi siê przed oczami. Zemdla³am. Ocknê³am siê w moim domu. Le¿a³am na ogromnym ³ó¿ku w moim pokoju. We drzwiach sta³a mama.
-Zadzwonili ze szko³y, ¿e zemdla³a¶. Tata przywióz³ ciê samochodem.- z do³u dobieg³ dzwonek telefonu. Mama pobieg³a go odebraæ.

Posted: Fri 18:54, 03 Feb 2006

bardzo mi siê podoba Very Happy

czekam na dalszy ci±g Very Happy

Posted: Fri 20:44, 03 Feb 2006

Opowiadanie jest super i czekam na nastêpna czê¶æ Very Happy

i mam pytanie ty serio grasz na perkusji czy tylko w tym opku?? Smile

Posted: Fri 22:20, 03 Feb 2006

Niestety na perkusji "gram" jedynie w tym opowiadaniu

To dzwoni³a Hebe. Zaprosi³a mnie do siebie i spyta³a jak siê czujê.
-Ju¿ dobrze. A tak poza tym, to sk±d masz mój numer?
-Nie znasz jeszcze naszych ch³opaków z klasy. Jonas mia³ zanie¶æ gdzie¶ dziennik i przepisa³ wszystkie informacje o tobie. Tylko on potrafi tak czarowaæ nauczycieli.
Usiad³am na pod³odze. To znaczy, ¿e kto¶ z t±d zna moje imiona i nazwiska! Nienawidzi³am moich danych, nawet w Polsce czêsta siê z nich ¶miali, a co dopiero tutaj. Nie wiedzia³am, co powiedzieæ.
-Ania, jeste¶ tam?
-Tak...A co dok³adnie wiecie o mnie?
-No, gdzie mieszka³a¶ i gdzie mieszkasz teraz, numer telefonu i twoje oba imiona oraz nazwisko. Jak siê je wymawia? Brecyscykiewic?
O nie!Teraz to spalê siê ze wstydu.
-Nieeeeeee, moje nazwisko to Brzêczyszczykiewicz. A ile osób z klasy wie o tym? –mia³am nadziejê, ¿e tylko ona i Jonas. Na nieszczê¶cie Hebe rozczarowa³a mnie.
-Nie jestem pewna, ale chyba wszystcy. Ale co siê denerwujesz? Kto nie chcia³by mieæ na drgie imiê Wierzchos³awa–powiedzia³a dusz±c siê ze ¶miechu. Naprawdê nie wiem, sk±d moim rodzicom wpad³o do g³owy takie imiê. No, ale w koñcu mój m³odszy brat ma na imiê Robert ¯ywis³aw. Hebe p¿egna³a siê. Wróci³am do pokoju. Po³o¿y³am siê na ³ó¿ku i zasnê³am.

Nastêpnego ranka obudzi³a mnie g³o¶na muzyka dobiegaj±ca z podwórza s±siadów. Wysz³am na balkon. Kolejna niespodzianka- moimi s±siadami byli Meukens’owie. Xink mia³o w³a¶nie próbê w ogrodzie. Jonas spojrza³ na mnie. Czego mo¿na by³o siê spodziewaæ po moim szczê¶ciu jak nie tego, ¿e mój idol zobaczy mnie stoj±c± na balkonie z potarganymi w³osami w rózowej pid¿amie z do¶æ nieprzytomnym spojrzeniem ?!? Ch³opak pomacha³ do mnie. Odmacha³am mu. Nagle zdêbia³am. Biegiem wróci³am do siebie. Spojrza³am na zegarek. Ósma. Zaklnê³am cicho. Szybka zaczê³am szykowaæ siê do szko³y. Za 15 minut zaczynaj± siê lekcje. Wchodz±c do kuchni zak³ada³am sweter. Mama odwróci³a siê.
-Po co siê tak ¶pieszysz?
-Nie zd±¿ê do szko³y, zaraz zaczynaj± siê lekcje –prubowa³ t³umaczyæ wciskaj±c kanapkê do ust.
-Ale¿ Aniu, przecie¿ dzisiaj jest sobota.
Dlaczego zawszê jestem tak roztrzepana? Kto¶ mi mo¿e wyt³umaczyæ?

Po po³udniu wpad³am do Hebe. Mieszka³a w ³adnym, du¿ym domku z ogródkiem. Zaprosi³a mnie do swojego pokoju. Otworzy³am drzw i a¿ mi szczêka opad³a. Na wszystkich ¶cianach by³y namalowane grafiti. Wszystkie przyrz±dy by³y czarne lub biia³e. Robi³o to niesamowite wra¿enie.
-Oto moje królestwo- powiedzia³a kole¿anka ¶miej±c siê. Królestwo, to by³ najbardziej trafne okre¶lenie tego miejsca. Roziasd³y¶my siê na poduszkach porozrzucanych na pod³odze.
-Ja wczoraj zemdla³a¶ to Jonas wygl±da³ na bardzo zmartwionego. I wpytywal mnie o ciebie...
W moim sercu od razu zrobi³o siê cieplutko.

W poniedzia³ek znowu musia³am i¶æ do szko³y.Rano nie umia³am siê zebraæ- chyba do drugiej s³ucha³am xink, ¿eby znaæ dok³adnie piosenki. Droga do szko³y by³a bardzo przyjemna. Pomy¶la³am o mich nowych kolegach... Mam nadziejê, ¿e nikt nie bêdzie wspomina³ mojego drugiego imienia i nazwiska. Spojrza³am na zegarek. Do dzwonka zosta³o mi piêæ minut! Pu¶ci³am siê biegiem. Otwar³am drzwi do szko³y i wpad³am na Jonasa.

Posted: Sat 12:13, 04 Feb 2006

czekam na ciag dalszy, bo bardzo ciekawie siê zaczyna Very Happy

Posted: Sat 13:16, 04 Feb 2006

nie no swietne opowiadanie
czekam z niecierpliwoscia na nastepne czesci Cool

Posted: Sat 18:47, 04 Feb 2006

Robiê protest i nie dam nastêpnej czê¶ci zanim piêæ osób nie wypowie siê, co my¶li o moim opku. Wink

Z³apa³ mnie w pasie, ¿eby¶my siê nie przewrócili. Poczu³am motylki w brzuchu.
-Teraz mamy apel na placu.
Wskaza³ miejsce gdzie sta³a spora grupka osób.
-Ja muszê jeszcze znale¼æ wo¼nego.
U¶miechn±³ siê do mnie i odszed³. Ja pogna³am jak szalona na apel. Na szczê¶cie, jeszcze siê nie zacz±³. Dyrektor nie mówi³ nic ciekawego, ale w pewnym momencie doda³:
-Jak co roku, zostanie zorganizowany bal dla najstarszych klas. Wej¶cie tylko dla uczniów maj±cych wiêcej ni¿ 16 lat. Bal odbêdzie siê w przysz³ym miesi±cu.
Potem dalej przynudza³. Hebe stuknê³a mnie ³okciem.
-W tym roku po raz pierwszy nasza klasa mo¿e i¶æ na tan bal. Ale wiesz, co to oznacza? Na takie przyjêcie trzeba i¶æ z par±, musimy znale¼æ partnerów.
U¶miechnê³am siê. Ja ju¿ wiedzia³am, z kim chcia³abym pój¶æ. Po lekcjach musia³am zostaæ za³atwiæ jeszcze kilka spraw. Wysz³am ze szko³y i o dziwo kto¶ na mnie czeka³. Tym kim¶ by³ Jonas.
-Cze¶æ Aniu. Pomy¶la³em sobie, ¿e jako s±siedzi mo¿emy razem wracaæ ze szko³y.
Zamurowa³o mnie. Taki przystojniak jak on czeka³ na mnie? A ja nie chcia³am siê przeprowadziæ. Po drodze okaza³o siê, ¿e Jonas jest jeszcze milszy ni¿ siê wydawa³o.
-Jak ci siê tu podoba?
-Bardzo, tu jest tak ¶licznie! No i mieszkam w domku. U nas w Polsce mieszka³am na takim blokowisku- na wspomnienie domu ³zy stanê³y mi w oczach.
-Bardzo têsknisz?
Pokiwa³am g³ow±. W koñcu zostawi³am tam wszystkich moich przyjació³ i znajomych, zostawi³am cz±stkê siebie. Doszli¶my do domów. Podali¶my sobie rêkê a po¿egnanie. Jonas zastanawia³ siê przez chwilê.
-Robisz co¶ jutro?- zapyta³ patrz±c mi w oczy.
-Nie, a co?
Zacisn±³ rêce w piê¶ci i zrobi³ siê czerwony.
-Mo¿eposz³aby¶jutrozepizzeri±domnie?
-Eeee, s³ucham?
-Pójdziesz jutro ze mn± na pizzê?- zapyta³ ju¿ spokojniej. U¶miechnê³am siê do niego.
-Jasne, o której?

Nastêpnego dnia w szkole nie mog³am siê skupiæ. My¶la³am o moim popo³udniowym wyj¶ciu. Do tego Hebe ca³y czas martwi³a siê o to, ¿e nikt jej nie zaprosi.
-Widzia³am, jak Jonas na ciebie patrzy. Mówiê ci, on na ciebie leci. Ale co ja zrobiê na takiej imprezie? Sama?
Nie chcia³a mi wierzyæ, ¿e jest ³adniejsza ode mnie. Na nic nie pomaga³o to, ¿e na ka¿dej przerwie podchodzi³o do niej z tysi±c ch³opców i patrzy³o na ni± ma¶lanymi oczami. Uparcie twierdzi³a, ¿e nikt j± nie zaprosi. Ale jak zwykle, okaza³o siê, ¿e to ja mam racjê. Przy wyj¶ciu ze szko³y czeka³o z tuzin ch³opców i po³owa z nich zaproponowa³a Hebe towarzyszenie na balu. A ona z czerwonymi policzkami odburknê³a im co¶, ¿e ,,musi siê zastanowiæ”.

Wróci³am ze szko³y. Otworzy³am wszystkie szafki z moimi ubraniami. Zawsze wydawa³o mi siê, ¿e tych szmatek mam a¿ za du¿o. Podczas przeprowadzki mia³am z nimi nawet problem. Ale jak co przysz³o do czego, to jak zwykle nie mam siê w co ubraæ. Na szczê¶cie jednak szybka siê zdecydowa³am. Zaczê³am siê zastanawiaæ, czy nie zrobiæ sobie makija¿u. Uzna³am jednak, ¿e to by by³a przesada. W koñcu przecie¿ nie idê na randkê! Gdy z do³u dobieg³ mnie g³os dzwonka przesz³y mnie dreszcze. Zbieg³am na dó³. Zauwa¿y³am ¿e drzwi otworzy³a moja mama. Jonas spojrza³ na mnie. Nagle bach! Przewali³am siê na schodach. Po co zak³ada³am buty na obcasie?!? Ch³opak za¶mia³ siê, a mama mruknê³a co¶, co brzmia³o jak ,,jeszcze tylko brakuje, ¿eby¶ siê zabi³a”. Podesz³am do drzwi. U¶miechnê³am siê do Jonasa i wyszli¶my.

Posted: Sat 19:02, 04 Feb 2006

ciekawa jestem jaki bêdzie opis tego balu Very Happy

ale opowiadanie jest rewelacyjne Very Happy

oby tak dalej Very Happy

Posted: Sat 20:20, 04 Feb 2006

dobra drogie forum. pisac mi tu posty bo jak nie to ostrzezenia beda Mad

nie no zart Very Happy

czego sie nie robi by otrzymac nowa czesc super opowiadania Very Happy

Posted: Sat 23:42, 04 Feb 2006

ajajaj, ¿e tu wcze¶niej nie wesz³am Razz

opowiadanko ¶wietne... i do tego wci±gaj±ce Smile

czekam na nastêpn± czê¶æ Razz

Posted: Sun 18:34, 05 Feb 2006

ja rowniez czekam:D ¶wietnie siê czyta:D

Posted: Sun 21:39, 05 Feb 2006

dobra, ja sie licze podwójnie :d to co z dalsz± czê¶ci± opowiadanka Very Happy

?

Posted: Sun 21:44, 05 Feb 2006

Jeszcze jadna osoba musi co¶ napisaæ. Je¶li chcesz, to xinkówka mo¿esz siê liczyæ jako pó³torej osoby. W takim razie czekam na pó³ komentarza od kogo¶.

Posted: Sun 22:08, 05 Feb 2006

zawsze wierzylam w moja kuznke;D Joa;) CUDNE;D